کد مطلب:225192 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:185
بیان فتنه ای که در طرابلس غرب روی داد و شوریدن مردم آنجا و بیرون کردن امیر خود ر
در این سال به روایت ابن اثیر در تاریخ «الكامل» شغب [1] و شورش مردم طرابلس غرب بر والیان خود بسیار گشت و ابراهیم بن اغلب كه امیر مملكت افریقیه بود چندین والی بر ایشان ولایت داد و ایشان از هر یك شكایت می كردند معزول می نمود و دیگری را امارت می داد و در این سال سفیان بن المضاء را والی ایشان گردانید و این دفعه ی چهارم بود كه به حكومت ایشان منصوب گشت و مردم شهر متفق شدند كه او را از آن شهر بیرون كنند و دیگر باره اش به قیروان بازگردانند پس گروهی بر وی تاختن گرفتند سفیان ناچار شد و به كارزار ایشان آماده گردید و با جماعتی كه با خود داشت به مقاتلت آن جماعت مبادرت جست، اهل شهر با وی به جنگ درآمدند و او را از سرایش بیرون كردند.
سفیان به مسجد جامع درآمد و همچنان با ایشان قتال ورزید مردم شهر دلیری نمودند و یارانش را بكشتند و از آن پس سفیان را امان دادند سفیان بیچاره شد و در ماه شعبان همین سال از طرابلس بیرون رفت مدت ولایتش بیست و هفت روز بود و چون وی برفت لشكریانی كه در طرابلس جای داشتند ابراهیم بن سفیان تمیمی را بر آن شهر و مردمش عامل ساختند و از آن پس نیز در میان ابناء كه در طرابلس بودند و قومی كه معروف به بنی أبی كنانه و بنی یوسف بودند محاربات و مقاتلات بسیار روی داد چندان كه حال مردم طرابلس روی به فساد و تباهی نهاد و این داستان گوشزد ابراهیم بن اغلب امیر قیروان گردید ابراهیم گروهی از سپاهیان را بدان سوی روان كرد و ایشان را فرمان داد كه ابناء و بنی ابی كنانه و بنی یوسف را بخدمت وی حاضر كنند
[ صفحه 381]
لشكریان برفتند و آن جماعت را در ماه ذی الحجه به حضور ابراهیم حاضر ساختند چون به خدمتش حاضر شدند خواستار گردیدند كه آنچه از ایشان بگذشته است درگذرد ابراهیم نیز عفو نمود و دیگرباره به شهر خود باز شدند.
سفیان به مسجد جامع درآمد و همچنان با ایشان قتال ورزید مردم شهر دلیری نمودند و یارانش را بكشتند و از آن پس سفیان را امان دادند سفیان بیچاره شد و در ماه شعبان همین سال از طرابلس بیرون رفت مدت ولایتش بیست و هفت روز بود و چون وی برفت لشكریانی كه در طرابلس جای داشتند ابراهیم بن سفیان تمیمی را بر آن شهر و مردمش عامل ساختند و از آن پس نیز در میان ابناء كه در طرابلس بودند و قومی كه معروف به بنی أبی كنانه و بنی یوسف بودند محاربات و مقاتلات بسیار روی داد چندان كه حال مردم طرابلس روی به فساد و تباهی نهاد و این داستان گوشزد ابراهیم بن اغلب امیر قیروان گردید ابراهیم گروهی از سپاهیان را بدان سوی روان كرد و ایشان را فرمان داد كه ابناء و بنی ابی كنانه و بنی یوسف را بخدمت وی حاضر كنند
[ صفحه 381]
لشكریان برفتند و آن جماعت را در ماه ذی الحجه به حضور ابراهیم حاضر ساختند چون به خدمتش حاضر شدند خواستار گردیدند كه آنچه از ایشان بگذشته است درگذرد ابراهیم نیز عفو نمود و دیگرباره به شهر خود باز شدند.
[1] يعني تهييج شر و تحريك به فساد و انقلاب.